Petro Poroszenko obejmował urząd prezydenta, gdy Ukrainę uznawano za państwo upadające: stracony Krym, dojrzewająca rebelia w Zagłębiu Donieckim, zniszczone finanse publiczne, zdemoralizowana armia, słabnąca w oczach hrywna, zakręcony przez Rosję kurek z gazem, biedniejący obywatele – to tylko niektóre z wyzwań, którym musiał sprostać.

Biegle władający angielskim i doskonale radzący sobie na zagranicznych salonach Poroszenko jedną nogą dalej tkwił w starych układach. Chciał być jak Święty Jerzy, który przestaje współpracować ze złem i ucina głowę smoka. Ale jak dawniej jednego dnia poklepywał w Davos po ramieniu najważniejszych polityków, a drugiego robił awanturę szefowi telewizji, który zapomniał sfilmować jego bohaterski wyjazd do Doniecka.

Jego sukcesem było powstrzymanie staczania się Ukrainy w chaos. Historyczną porażką – lęk przed podjęciem radykalnych reform.

To książka o tym, jak system trawi i niszczy dobre intencje. I o polityku, który zamiast zostać wielkim reformatorem, zamieszkał w pałacu otoczonym murem, a w środku postawił symbol swoich przywar i awansu społecznego – kryształowy fortepian.

Zbigniew Parafianowicz (ur. 1979), absolwent politologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, redaktor „Dziennika Gazety Prawnej”, wcześniej dziennikarz „Życia” i „Dziennika”. Tematyką ukraińską zajmuję się od 2003 roku. W 2016 roku jego książka Wilki żyją poza prawem. Jak Janukowycz przegrał Ukrainę napisana wspólnie z Michałem Potockim była finalistką Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego.

Michał Potocki (ur. 1984) – ukończył stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Warszawskim i od 2008 roku zawodowo zajmuje się sytuacją społeczno-polityczną na Ukrainie i Białorusi. Jest redaktorem w „Dzienniku Gazecie Prawnej” i współpracownikiem „Nowej Europy Wschodniej”. Zwyciężył w międzynarodowym konkursie dziennikarskim Belarus in Focus 2012. Współautor – wraz ze Zbigniewem Parafianowiczem – książek Wilki żyją poza prawem. Jak Janukowycz przegrał Ukrainę (książka znalazła się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego) i Kryształowy fortepian. Zdrady i zwycięstwa Petra Poroszenki. Za cykl tekstów o imporcie do Polski węgla z Donbasu, napisanych wspólnie z Karoliną Bacą-Pogorzelską w latach 2017–2019, otrzymał Grand Press 2018 w kategorii „dziennikarstwo specjalistyczne” i Nagrodę im. Dariusza Fikusa, wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie Dziennikarskim im. Krystyny Bochenek i w konkursie o Nagrodę Watergate Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a także nominacje do MediaTorów i Nagrody Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego. Książka Czarne złoto (napisana z Karoliną Bacą-Pogorzelską) została nominowana do nagrody Grand Press dla Książki Reporterskiej Roku.