Nowa strategia USA wobec Indo-Pacyfiku
11 lutego Biały Dom opublikował zaktualizowaną Strategię USA dla Indo-Pacyfiku. Poniżej kilka najważniejszych wniosków w niej zawartych.
Jak czytamy w dokumencie:
„Nasze wspólne wysiłki w ciągu następnej dekady zadecydują o tym, czy ChRL uda się przekształcić zasady i normy, które przyniosły korzyści regionowi Indo-Pacyfiku i całemu światu. Stany Zjednoczone inwestują w podstawy naszej siły w kraju, dostosowują swoje podejście do postawy naszych sojuszników i partnerów za granicą oraz rywalizują z ChRL w obronie interesów i wizji przyszłości, którą dzielimy z innymi.”
„Naszym celem nie jest zmiana ChRL, lecz kształtowanie środowiska strategicznego w którym one funkcjonują oraz budowanie równowagi wpływów na świecie, która jest maksymalnie korzystna dla Stanów Zjednoczonych, naszych sojuszników i partnerów”.
Dokument podkreśla kluczową rolę formatów współpracy z partnerami USA w regionie, jak QUAD, czy AUKUS. Ta pierwsza inicjatywa w coraz większym stopniu ma koncentrować się na współpracy w dziedzinie technologii i nauki, a także szeroko pojętej odporności na zagrożenia takie jak pandemie.
W ramach QUAD ma powstać specjalny program stypendialny: „Nowe stypendium Quad Fellowship, będzie wspierać studia magisterskie australijskich, japońskich, indyjskich i amerykańskich studentów w obszarze nauk ścisłych (STEM).
W obszarze bezpieczeństwa militarnego, ciężar amerykańskiego zaangażowania w regionie będzie spoczywał na formacie AUKUS oraz na dwustronnych partnerstwach i sojuszach przede wszystkim z Japonią i Indiami.
Strategia duży nacisk kładzie na współpracę między USA i państwami ASEAN. Waszyngton chce przeznaczyć ponad 100 mln dolarów na nowe inicjatywy wzmacniające wzajemne więzi z państwami tego formatu.
W dokumencie znajdziemy kilkukrotnie wezwanie do aktywnego wspierania Indii jako kluczowego partnera USA w regionie.
Będzie także rosło znaczenie relacji USA z Japonią i Koreą Południową. Jak czytamy w strategii: „Niemal każde poważne wyzwanie na Indo-Pacyfiku wymaga ścisłej współpracy między sojusznikami i partnerami Stanów Zjednoczonych i partnerów, zwłaszcza Japonii i Republiki Korei. Oprócz bezpieczeństwa będziemy również współpracować z Japonią i ROK w zakresie rozwoju regionalnego, infrastruktury, technologii krytycznych i kwestii związanych z łańcuchami dostaw”.
I dalej: „W coraz większym stopniu będziemy będziemy dążyć do koordynowania naszych strategii regionalnych w kontekście trójstronnym”.
Ponadto autorzy strategii zapowiadają kontynuację dotychczasowej polityki USA wobec Tajwanu i kolejne inicjatywy budujące współpracę w obszarze nowych technologii (5G – O-RAN, technologie chmurowe itd.). Wyraźnie widać, że obszar infrastruktury cyfrowej jest traktowany przez autorów dokumentu w sposób priorytetowy i to on absorbować będzie prawdopodobnie największe środki z potencjalnych amerykańskich inwestycji w regionie.
Jest też zapowiedź nowych inicjatyw infrastrukturalnych rozwijanych w ramach „Build Back Better World” pod egidą G-7 oraz „Ram gospodarczych dla Indo-Pacyfiku”, ale bez konkretnych informacji o skali finansowania.
Autorzy strategii podsumowują dokument w następujący sposób:
„Wkroczyliśmy w nowy okres amerykańskiej polityki zagranicznej, który będzie wymagał od Stanów Zjednoczonych w regionie Indo-Pacyfiku więcej, niż wymagano od nas od czasów II wojny światowej. Nasze żywotne interesy w tym regionie stały się coraz wyraźniejsze, a ich ochrona stała się trudniejsza. Nie będziemy mieli luksusu wyboru między polityką siły a walką z zagrożeniami ponadnarodowymi. Nasze ambicje strategiczne wynikają z przekonania, że żaden region nie będzie miał większego znaczenia dla świata i zwykłych Amerykanów niż Indo-Pacyfik”.
Link do całości dokumentu:
https://www.whitehouse.gov/briefing-room/speeches-remarks/2022/02/11/fact-sheet-indo-pacific-strategy-of-the-united-states/
Marek Stefan
