Wspólnota transatlantycka jest powiązana żywotnymi interesami. Europa potrzebuje Ameryki, a Ameryka potrzebuje Europy. Sprawa jest prosta. Wspólne interesy to jednak marne pocieszenie wobec nadziei, że będzie to partnerstwo bez tarć, a nie pełne konfliktów. W praktyce konieczność współpracy będzie oznaczać więcej frustracji i problemów po obu stronach. To jednak niezbyt dobra wiadomość również dla wrogów sojuszu – w końcu pragmatyzm oraz przymus działania we własnym interesie zwyciężą.
30 lat po „momencie Netscape’a”, który zainicjował globalne inwestycje w fundamenty współczesnej gospodarki internetowej, stoimy u progu kolejnej rewolucji technologicznej. Tym razem katalizatorem jest sztuczna inteligencja, której potencjał ukazało upublicznienie ChatGPT. Nowy wyścig inwestycyjny, napędzany rozbudową specjalistycznych centrów danych oraz dominacją firm takich jak NVIDIA, może na nowo zdefiniować światowy układ sił gospodarczych oraz geopolityczną rywalizację USA i Chin.
Cechą charakterystyczną “międzyepoki”, w której się znaleźliśmy, jest odchodzenie na dalszy plan dużych, zinstytucjonalizowanych bloków politycznych, takich jak Unia Europejska i NATO. Na czoło wysuwają się natomiast różne koalicje chętnych państw, formułowane wokół konkretnej i zwykle ograniczonej agendy.
