Wybory prezydenckie w Mołdawii stanowiły poważny sprawdzian dla Mai
Sandu, ubiegającej się o reelekcję. Nikt w jej otoczeniu nie spodziewał się, że
zwycięstwo przyjdzie z takim trudem, a referendum w sprawie integracji z Unią
Europejską, zamiast mobilizować zwolenników, jeszcze bardziej podzieli
społeczeństwo.
Prawie 80 lat temu w Europie dobiegł końca najkrwawszy konflikt w jej dziejach. Moment ten stanowił także świt nowego systemu międzynarodowego, już nie multipolarnego, ale wyraźnie dwubiegunowego. Przy walnym udziale Stanów Zjednoczonych powstawały instytucjonalne ramy nowego porządku globalnego, który po upadku ZSRR objął niemal cały świat. System Pax Americana, z jego instytucjami regulującymi światowy handel, sferę finansów i konstelacjami sojuszy wojskowo-politycznych, był w swej formie, trwałości i zasięgu czymś bezprecedensowym w dziejach świata. Nic jednak nie trwa wiecznie, czego dowodzą trwające przeobrażenia i erozja tegoż porządku.
W części pierwszej rozważań nad polityką zagraniczną Trumpa autor postawił tezę, że nowa administracja kierować się będzie zasadą prymatu polityki wewnętrznej nad zewnętrzną. Aby zrealizować hasło „Ameryka przede wszystkim”, zdecyduje się na odwrócenie procesów globalizacyjnych, czyli na walkę z migracją, obniżenie wartości dolara, wprowadzenie barier celnych. Ma to pozwolić na reindustrializację Ameryki. Odbudowa przemysłu i zwiększona innowacyjność doprowadzi do rozwiązania głównego problemu społecznego Ameryki, jakim jest pauperyzacja klasy średniej i patologizacja życia klasy niższej.
Masowa migracja, zmieniająca dziś oblicze Europy, to nie tylko kwestia humanitarna czy kulturowa – to przede wszystkim problem o głębokich konsekwencjach politycznych. Paloma Hernández, hiszpańska badaczka i pisarka, w swojej książce “Islam i feminizm. Religia i geopolityka XXI wieku” analizuje powiązania między ekspansją islamu, współczesnymi nurtami feminizmu a geopolityką. W rozmowie dla naszego magazynu Hernández wyjaśnia, dlaczego niekontrolowana migracja i polityka milczenia wobec wyzwań związanych z integracją muzułmańskich społeczności mogą prowadzić do głębokiej transformacji europejskiego krajobrazu społecznego i politycznego – oraz komu ten proces naprawdę służy.
W reakcji na nałożone przez administrację Donalda Trumpa cła Chińczycy zaczęli rozpowszechniać stworzone za pomocą AI nagrania, przedstawiając skrajnie otyłych Amerykanów, pracujących przy produkcji obuwia sportowego. Nagrania te były przesadzone, jednak Chińczycy słusznie wskazali zagrożenie jakim dla państw zachodnich stała się epidemia otyłości.
Jak priorytety Donalda Trumpa wpłyną na relacje transatlantyckie i globalne bezpieczeństwo? Czy Europa udźwignie ciężar własnej obrony, a Stany Zjednoczone skoncentrują się na Indo-Pacyfiku? O kluczowych wyzwaniach strategicznych decyzjach w nowej administracji rozmawiamy z Andrew Michtą, starszym współpracownikiem Scowcroft Center for Strategy and Security w Atlantic Council.
Francuscy szefowie koncernów energetycznych sygnalizują chęć powrotu do zakupów rosyjskiego gazu. Mimo że Francja jest największym europejskim odbiorcą i dystrybutorem LNG z Rosji, do tej pory postulat ten nie był podnoszony otwarcie. Teraz jednak słowa, które niedawno zaszokowałyby całą Europę, padają z ust przedstawiciela zarządu spółki, w której francuski skarb państwa ma znaczny udział.
AfD rywalizuje obecnie o pozycję najpopularniejszej partii w Niemczech. W pierwszej połowie kwietnia 2025 po raz pierwszy w historii wyprzedziła chadeków w ogólnokrajowych sondażach, a jej poparcie przewyższa łączne wyniki SPD i Zielonych.
Granica polsko-białoruska jest jednym z kluczowych punktów na wschodniej granicy Unii Europejskiej oraz NATO. Pełni ona strategiczną rolę zarówno z perspektywy bezpieczeństwa, jak i polityki migracyjnej Unii Europejskiej jako jej zewnętrzna granica. W ostatnich latach stała się miejscem intensywnych napięć, które znacząco wpłynęły na relacje międzynarodowe oraz politykę graniczną w regionie. Analiza sytuacji na granicy polsko-białoruskiej w kontekście operacji „Śluza” wymaga interdyscyplinarnego podejścia, obejmującego perspektywę polityczną, społeczną, prawną i humanitarną.
Państwa wschodniej flanki NATO w obliczu wzrastającego poczucia zagrożenia ze strony Rosji dokonały fundamentalnej rewizji swojej polityki odstraszania i obrony. Symbolem tych zmian stała się inicjatywa Litwy, Łotwy i Estonii – Baltic Defense Line (Bałtycka Linia Obrony). Wbrew powszechnemu przekonaniu nie jest to projekt stricte „fortyfikacyjny”. Wiele wskazuje na to, że to nowy ambitny program, odzwierciedlający bałtycką wizję promującą regionalizację wysiłków na rzecz odstraszania i aktywnej obrony.
