Jeszcze niedawno mówiono, że relacje Stanów Zjednoczonych i Kanady to jedno z najbardziej stabilnych partnerstw na świecie; sąsiedztwo oparte na zaufaniu, wspólnych wartościach i głębokich powiązaniach gospodarczych. Jednak początek 2025 roku brutalnie zweryfikował te założenia. Powrót Donalda Trumpa do Białego Domu nie oznaczał tylko korekty kursu, lecz całkowitą zmianę zasad gry. Kanada znalazła się pod […]
Wykuwane w ogniu I i II wojny światowej amerykańsko-kanadyjskie partnerstwo stało się faktem w ciągu ostatniego stulecia. Relacja ta przeszła jednak na przestrzeni lat od wspólnej wizji, dającej wzajemne korzyści, do relacji „na tempomacie”, utrzymywanej przez biurokratyczne kanały. Prezydent Donald Trump chce ją znów ożywić, na wzór kierowcy dostosowującego prędkość podczas długiej podróży autostradą. Pozbawiając stosunki między Waszyngtonem a Ottawą tempomatu, wymusza ponowne rozważenie kierunku i intensywności relacji w celu przywrócenia wzajemnych korzyści politycznych, gospodarczych i wojskowych.
Stany Zjednoczone i Kanada są obecnie dwoma najszybciej rosnącymi producentami ropy naftowej spoza OPEC i przez ponad dekadę odpowiadały za większość wzrostu podaży spoza kartelu.
Podczas gdy podaż z reszty świata kurczyła się, łączna produkcja ropy naftowej w USA i Kanadzie wzrosła o ponad milion baryłek dziennie w 2024 roku w porównaniu z poprzednim.
Najlepszy opis relacji Kanada – USA (CANUS) przedstawił prezydent John F. Kennedy, mówiąc: „Geografia uczyniła z nas sąsiadów, historia uczyniła z nas przyjaciół, ekonomia uczyniła z nas partnerów, a konieczność uczyniła z nas sojuszników”. Wielu jego poprzedników oraz następców podzielało tę opinię. Kanada często była pierwszym krajem, który odwiedzał nowy amerykański prezydent, aby pokazać głębokie i wyjątkowe więzi polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturalne między tymi krajami. Ronald Reagan oceniał nawet te relacje jako „bardzo wyjątkowe”, sugerując, że Waszyngton dzielił z sąsiednią Ottawą coś o wiele większego niż z odległym Londynem.
