Relacje indyjsko-pakistańskie są obarczone ryzykiem konfliktu z bardzo wielu powodów. Jednym z nich jest kwestia demograficzna, która w powiązaniu z geografią regionu jest istną tykającą bombą zegarową.
Połączenie eksplozji demograficznej (szybki wzrost liczby ludności) z deficytami wody – zarówno pitnej, jak i wykorzystywanej do uprawy roli – jest naturalnym czynnikiem konfliktogennym. Świetnym przykładem takiej sytuacji jest Arabska Wiosna, której jednym z powodów była ograniczona dostępność do wody przy jednoczesnym wysokim odsetku bezrobotnej młodzieży, co doprowadziło do polaryzacji społecznej w państwach regionu.
Wynika to z odwiecznych praw popytu i podaży – liczba konsumentów wzrasta (eksplozja demograficzna, wzrost zużycia wody do celów przemysłowych), a zasoby wody pozostają na tym samym lub niższym poziomie.
Przez ostatnie lata w dyskusji publicznej podnoszono kwestie niskiego poziomu dzietności w państwach rozwiniętych. W wyniku tego procesu zaczęliśmy kojarzyć negatywne wskaźniki demograficzne właśnie z nimi, jednak obecnie łączenie tego zjawiska z takimi państwami jest błędem.
W reakcji na nałożone przez administrację Donalda Trumpa cła Chińczycy zaczęli rozpowszechniać stworzone za pomocą AI nagrania, przedstawiając skrajnie otyłych Amerykanów, pracujących przy produkcji obuwia sportowego. Nagrania te były przesadzone, jednak Chińczycy słusznie wskazali zagrożenie jakim dla państw zachodnich stała się epidemia otyłości.
Wzrost liczby katolików w Afryce, przy jednoczesnym spadku religijności i stagnacji demograficznej w Europie oraz Ameryce Północnej, zwiastuje koniec epoki zachodniej dominacji w strukturach Kościoła Katolickiego. Choć nowe centrum katolicyzmu przesuwa się na południe globu, skład Kolegium Kardynalskiego wciąż nie odzwierciedla tej zmiany, co stawia Watykan przed wyzwaniem dostosowania się do globalnej rzeczywistości wiary.
W pierwszych miesiącach 2025 roku Chiny mierzą się z coraz poważniejszymi wyzwaniami gospodarczymi. Z jednej strony rosnące amerykańskie cła ograniczają ich eksport do kluczowych rynków, z drugiej – sytuacja demograficzna i wyhamowująca konsumpcja wewnętrzna utrudniają przekierowanie nadwyżek produkcyjnych na rynek krajowy. Mimo prób dywersyfikacji handlu, Chiny mogą znaleźć się w sytuacji, w której stracą główne rynki zbytu, nie mając realnych alternatyw.
