Jeśli Europa ma wątpliwości czy sieć Starlink firmy SpaceX jest wiarygodna, powinna poczekać na chiński odpowiednik. Wtedy pojawią się prawdziwe powody do niepokoju – powiedział Brendan Carr, przewodniczący amerykańskiej Federalnej Agencji Łączności. W wywiadzie dla Financial Times stwierdził, że „sprzymierzone demokracje zachodnie” powinny skupić się na długofalowym zagrożeniu, którym jest wzrost potęgi Komunistycznej Partii Chin. […]
Premier Hiszpanii Pedro Sanchez odwiedził Chiny, gdzie spotkał się z przewodniczącym Komunistycznej Partii Chin Xi Jinpingiem. Jest pierwszym zachodnim przywódcą, który odbył taką podróż, od kiedy na dobre rozpętała się wojna handlowa pomiędzy Waszyngtonem a Pekinem. Sanchez powiedział, że „Hiszpania popiera bardziej zrównoważone stosunki pomiędzy Unią Europejską a Chinami”. Przypomnijmy, że od 2019 roku Bruksela określa Pekin jako „partnera, konkurenta i systemowego rywala”.
Nie ulega wątpliwości, że jednym z głównych celów wojny handlowej rozpoczętej przez Donalda Trumpa jest uderzenie w gospodarcze fundamenty Chińskiej Republiki Ludowej. Przynajmniej taki wniosek z ostatnich posunięć Waszyngtonu mogą wyciągać decydenci polityczni w Pekinie, którzy nie tylko podjęli decyzję o twardej odpowiedzi na działania amerykańskiej administracji, ale również wydają się lepiej przygotowani do obecnego starcia niż podczas pierwszej odsłony konfliktu handlowego za poprzedniej kadencji Trumpa.
W pierwszych miesiącach 2025 roku Chiny mierzą się z coraz poważniejszymi wyzwaniami gospodarczymi. Z jednej strony rosnące amerykańskie cła ograniczają ich eksport do kluczowych rynków, z drugiej – sytuacja demograficzna i wyhamowująca konsumpcja wewnętrzna utrudniają przekierowanie nadwyżek produkcyjnych na rynek krajowy. Mimo prób dywersyfikacji handlu, Chiny mogą znaleźć się w sytuacji, w której stracą główne rynki zbytu, nie mając realnych alternatyw.
W rozmowie z Eugeniuszem Romerem Marek Budzisz — ekspert ds. Rosji i autor licznych analiz geopolitycznych — kreśli obraz świata, w którym Ukraina staje się zakładnikiem większej gry między Waszyngtonem, Moskwą a Pekinem. To nie jest już tylko konflikt o terytorium. To próba zdefiniowania nowego globalnego ładu, w którym Europa schodzi na dalszy plan, a losy Ukrainy są rozważane bez jej udziału.
Obok migracji, temat nowej polityki gospodarczej był centralnym elementem w każdym z trzech programów wyborczych Donalda Trumpa. Zmniejszenie obciążeń podatkowych, deregulacja na rynku energii i infrastruktury oraz daleko posunięty protekcjonizm, to trzy filary zapowiadanej odbudowy potęgi Stanów Zjednoczonych. Polityka taryfowa miałaby odgrywać tu kluczową, jeśli nie najważniejszą rolę, nie tylko redefiniując ciężar stosunków z innymi państwami, ale również będąc narzędziem wpływu zagranicznego.
Balansowanie Chin przez Japonię odbywa się nie tylko na polu bezpieczeństwa, ale także w zakresie wpływów ekonomicznych. Tokio próbuje stworzyć alternatywę dla krajów rozwijających się, zbyt często polegających na chińskich inwestycjach i pożyczkach. Choć w kategoriach ilościowych trudno konkurować z Pekinem, Japończycy upatrują swoich szans gdzie indziej.
Wśród pytań o strategicznym znaczeniu, które należy postawić, zastanawiając się nad przyszłością relacji transatlantyckich, jedno wydaje się szczególnie istotne: kto kogo w tym partnerstwie potrzebuje bardziej? Czy to Europa musi zabiegać o amerykańską protekcję i zaangażowanie, czy odwrotnie, to Stany Zjednoczone w obliczu rywalizacji z Chinami potrzebują w swoim obozie Europejczyków? Bez współpracy z państwami […]
Jeszcze niedawno mówiono, że relacje Stanów Zjednoczonych i Kanady to jedno z najbardziej stabilnych partnerstw na świecie; sąsiedztwo oparte na zaufaniu, wspólnych wartościach i głębokich powiązaniach gospodarczych. Jednak początek 2025 roku brutalnie zweryfikował te założenia. Powrót Donalda Trumpa do Białego Domu nie oznaczał tylko korekty kursu, lecz całkowitą zmianę zasad gry. Kanada znalazła się pod […]
Czy kontrola eksportu technologii rzeczywiście może powstrzymać Chiny? Na ile skuteczna jest współpraca Doliny Krzemowej z amerykańskim sektorem obronnym? I dlaczego kluczowe w wyścigu o dominację w dziedzinie sztucznej inteligencji nie jest tworzenie nowych narzędzi, lecz ich wdrażanie? O geopolityce sztucznej inteligencji, ograniczeniach, szansach i globalnej rywalizacji rozmawiamy z Michaelem Horowitzem, ekspertem ds. innowacji wojskowych i byłym doradcą departamentu obrony USA.
